Zo beleef je nog eens wat!

Vandaag heb ik een hele leuke dag gehad. De dag begon wat naar na bericht van m’n klasgenoot dat het niet goed ging met haar oma. Die middag en avond zou ik met Marjolein, een andere klasgenoot, gaan winkelen en uit eten gaan in Raalte. Nadat we al een tijdje met onze tas hadden lopen zeulen hadden we eigenlijk wel trek in een glaasje rosé. Het was zo gezellig in dat restaurant dat we daar maar gelijk wat zijn eten.

Toen we net hadden besteld zag ik opeens een man op straat liggen. We vonden het wat vreemd en ik ging naar buiten om te kijken of het wel goed met hem ging. Met mijn EHBO cursus op de basisschool heb ik geleerd om tegen hem te blijven praten, vragen of hij pijn had, hoe hij zich voelde en wat er aan de hand was. Hij zei dat hij flitsen in z’n hoofd had, hij steeds wegviel, dat hij geen pijn had dat hij wat duizelig was. We besloten een ambulance te bellen. Toevallig was er nog een arts die er bij kwam staan. Ik vroeg aan meneer de dokter wat er nou precies aan de hand was. Hij wilde er verder niet veel over vertellen en ik maakte een gebaar of er drank in het spel was. De man had zelf aan ons al aangegeven dat hij wel wat drank op had, en meneer de dokter knikte wat vreemd en nonchalant. Nadat de ambulance was geweest, die hem daar had achtergelaten, kwam hij nog even naar binnen om ons te bedanken. Nou vraag je je natuurlijk af: wat had hij dan, was het nou drank of niet? Marjolein en ik denken stilletjes dat hij bad is gegaan op een drugs, aangezien hij met grote ogen later weer weg liep. Daarbij had hij geen pijn terwijl hij wel zei dat hij was gevallen (op de stoeprand om precies te zijn) Mijn eerste gedachte was; daar moeten zijn verdovende middelen bij komen kijken. En de reactie van meneer de dokter was wat vreemd op mijn vraag of er drank in het spel was.

Na alles wat er gebeurd was ging er natuurlijk nog wel een rosétje in. We hebben nog even na zitten praten en nog wat na zitten shaken en zijn daarna nog weer even verder gaan winkelen, het was koopavond, om vervolgens onze trein te halen.

Het was mee een dag! Ik heb wel gemerkt dat er marjolein en ik wel een beetje dezelfde types zijn, en ik kan echt goed met haar overweg. Blij dat ik zo iemand gevonden heb in m’n klas. Ook deze avond hebben we veel gedeeld. Zowat alle emoties zijn vandaag aan bod gekomen!

Liefs,
Carolien

Back to school again!

Wat heb je deze week gedaan?
Ik moest deze week weer beginnen op school. M’n introductie dagen leken naar mijn idee meer op ontgroeningdagen. De eerste dag was opzich wel tof. Ik leerde een leuke jongen kennen op school en m’n klas was erger dan ik ooit had kunnen verwachten. Ik hoop dat het de komende weken nog wat goed komt met m’n klas, want ik voel me er nu nog heel onwennig en prettig bij.

En hoe was school over het algemeen?
De school opzich voelt heel erg goed. Het is natuurlijk maar een kleine school, en daar voel ik me erg prettig bij. Daarnaast zijn de mensen die erop zitten over het algemeen wel oké. Wat leuk was, was dat Inge, die ik ken vanuit de kerk, in de andere klas zit, dus die zie ik in de pauzes ook vaak, en daarnaast heb ik nu ook weer contact met Marije, die 2 jaar terug bij ons slaagde voor der examens, toen ik dus in de 3^de zat. Daar kon ik altijd heel goed mee overweg, en nu zit ze ook bij mij op school (ook in de eerste klas).

Wat was het introductie programma?
Sja, hier hebben ze vast erg goed overna gedacht. Woensdag begonnen we natuurlijk met een rondje maken door de klas, de namen leren kennen, doormiddel van een spel, en natuurlijk de speurtocht door de school. Ik had verwacht dat we een rondleiding kregen, maar helaas werd het vooralsnog een speurtocht. Je raadt natuurlijk; ik schaamde me heel erg diep. Daarbij hebben we gelijk op de eerste intro dag een lunch moeten voorbereiden, klassikaal, voor de volgende introductie dag.

De 2^de introductie dag was iets minder leuk dan verwacht. Ik voelde me een echte debiel toen ik na de estafette, limericks, fopbal, vies en lekker, andere basspellen en het maken van de kleurplaat ook nog een stoelendans moest doen, wat werd vervolgt door een waterspel. En God, wat schaamde ik me!

Heb je je rooster al gekregen?
Helaas heb ik m’n rooster al ja. Ik kan je dan ook wel vertellen dat ik nog nooit van m’n leven zo’n slecht rooster gezien heb. Op m’n rooster staat écht dat ik élke dag tot 5 over half 5 naar school moet. Daarnaast moet ik ook 2 keer het eerste beginnen (Nou zou je zeggen, och, het eerste is pas om 08:45, maar helaas, zo simpel ligt het niet want m’n trein komt aan om 08:40. met die trein zou ik dus te laat komen in de les (10 minuten lopen naar school) en dus moet ik een half uur eerder naar school). Nee, mijn rooster is niet perfect!

Waren het dan écht geen leuke dagen?
Ja, nu ik erop terug kijk waren het, ondanks de beschamende momenten, toch wel leuke dagen. Jammer dat ik nog niet zoveel contact heb met m’n klasnoten, de minst leuke coach heb (uiteraard) en een fucked up rooster in handen heb gekregen.

Ik ga er wel een leuk jaar van maken!

Liefs,
Carolien

Normandië, 15 augustus 2007

Oei, ik begin nu toch weer zin te krijgen in thuis hoor! Ik mis alles en iedereen nu toch wel een beetje en m’n vakantie is al bijna vorbij. Over 2 weken heb ik m’n introductie dagen er alweer opzitten. Volgende week moet ik er nog maar even een leuke week van maken!

Vandaag hebben we 2 abdijen gekeken. Na 3 kwartier een ratelende vrouw aan moeten hoeren die geen woord engels sprak en jij alleen het woord “avec” hebt kunnen verstaan, ben je dat opzich ook wel een beetje zat. Naar het schijnt mocht je er ook geen foto’s maken, maar wij Nederlanders luisteren daar natuurlijk niet naar.

Morgen gaan we lekker winkelen en uit eten in Rouen en even flink wat drank in slaan voor thuis! Cidre is trouwens echt niet te drinken, maar de rosé en witte wijn hier zijn ontzettend lekker!

Liefs,
Carolien

Normandië, 14 augustus 2007

Ik heb vandaag geloof ik even een off-day. Ik zit niet zo heel lekker in m’n vel, verveel me wat en ben niet helemaal te genieten geloof ik. Terwijl ze beneden lezen, puzzels maken, en zoutjes eten zit ik hier boven wat te schrijven en lig ik wat op bed met een enorme spierpijn overal (ik verlang nog steeds naar die massage).

Vandaag zijn we in Fécamp geweest. Hier hebben we veel gelopen en weer heel wat beleefd. M’n vader is namelijk onderuit gegaan bij de afdaling van het matrozenpad. Hierna heeft hij z’n wonden schoon laten maken bij een apotheek en daar hebben ze er een verbandje op gedaan. Hij had een beetje een pechdag, want hiervoor zat hij ook al met z’n vinger tussen de deur! Ja ja, where the bad luck familie!

Ik mis iedereen eigenlijk best wel erg, maar vrijdag avond ben ik er weer helemaal!

Liefs,
Carolien

P’s: Menno, stuur nog eens een smsje! =p

Normandië, 13 augustus 2007

Weer een heerlijke dag gehad vandaag. Na een nacht te hebben gehad van 1 uur tot half 10 zijn we eerst naar Fécampt gegaan om 3 verschillende supermarkten uit te proberen. Daarna zijn we naar Rouen gegaan (een grote en gezellige stad, ongeveer een uur van ons vandaan). Daar hebben we twee kerken bezocht en hebben we wat gewinkeld. M’n moeder heeft daar echt een hele gave tas gekocht en ik kwam naar huis met een leuke portemonnee.

Toen we terug kwamen van Rouen zijn we weer uit eten geweest. Dit eindigde met lachen gieren en brullen. We zaten in een restaurant vlak bij ons huisje en we hadden gelezen dat het een goed restaurant was, maar dit viel alles behalve mee. Er zijn een knappe sik naast ons, wat m’n vader uiteraard wel door had, maar m’n moeder pas na 2 dagen begreep, er liep een kat door de eetzaal, we hadden een serveerster met erg dikke kuiten (wat wel grappig was, omdat m’n vader een gegeven moment riep: “als zij met die dikke kuiten nou eens kwam kon ik haar de rekening vragen”) en m’n moeder, die ik er verder buiten houd, zei als reactie op iets waar we het over hadden “Weet je nog? Toen de geuzen den Brille binnen vielen?” (wat natuurlijk voor mijn tijd was). Ook dit zorgde voor de nodige hilariteit en om deze avond hebben we zeker nog lang kunnen lachen!

Eva is echt een enorme kreeft geworden op haar schouders en mijn lichaam vraagt om een nodige massage.

Laura: We moeten snel maar weer een keer gaan winkelen!
Rob: Ik hoop dat je m’n kaartje hebt gekregen!
Menno: Wow, ik hoor iets van de buitenwereld. Echt heel erg bedankt dat je me met je smsjes op de hoogte houd van wat er allemaal in de bozen buitenwereld gebeurd!

Liefs,
Carolien

Normandië, 12 augustus 2007

Ik heb gisteren helemaal geen tijd meer gehad om een stukje te schrijven! Gister ochtend zijn we vertrokken naar Lafayette. Dit is echt een mega winkel centrum waar dus óók alle dure merken staan. Alles heeft z’n eigen hoekje of plekje. Je valt echt flauw bij de prijs die je betaald voor een tasje of voor kleding. Toen we op de onderste verdieping rond liepen werden we aan alle kanten onder gespoten met parfum en we hebben echt onze ogen uitgekeken. Als arme student moet je er niet heen gaan met de intentie om iets te gaan kopen, maar enkel met het idee om rond te kijken.

Na Lafayette zijn we door gereden naar Normandië. Hier was nog wat gedoe met de sleutel maar alles is goed gekomen en het huisje is echt prachtig. Ook de omgeving is zeker de moeite waard (we zitten echt heel dicht bij de zee). Diezelfde avond zijn we nog naar het strand gelopen om de zonsondergang te bekijken. Heerlijk om te zien is dat. Het weer was er erg goed voor en ook de foto’s zijn er wel mooi uitgekomen. Ook was er een opkomende vloed dus in combinatie met het wilde water was het zeker weten de moeite waard. Er spelen zoveel gedachtes door je heen en plots voel je je een heel ander mens.

Na nog een lekker rosétje (het zal niet waar zijn), zijn we ons bed gaan opzoeken om rustig in slaap te vallen met de gedachten aan personen die je mist, een ondergaande zon en zeer pijnlijke voeten (van 2 intensieve dagen Parijs, een wandeling over een kiezelstrand aan zee, vervolgd door een flinke klim weer terug naar boven naar het huisje).

Vandaag hebben we lekker kunnen uislapen en zijn we deze middag het strand en de krijtrotsen van Etratat gaan opzoeken. Dit was echt een geweldig gezicht met een overweldigend uitzicht over de zee.

Vanavond zoek ik hier de ondergaande zon en het opkomde water weer eens op om vervolgens na een lekker rosétje weer in slaap te kunnen vallen.

De pluspunten hier zijn dat er mooie foto’s worden geschoten, de rust en de zee echt heerlijk is, de zeelucht ook heel fijn is. De minpunten zijn dat ik m’n benen echt onder de (9) muggenbulten zitten, dat ik mensen mis en dat er geen knappen mannen hier rondlopen.

Liefs,
Carolien

Parijs, 10 augustus 2007

Vandaag was echt een hele intensieve dag. Het hoogte punt vandaag was zeker wel de Sacre Coeur, maar ook de Arc de Triomph en Centre Pompidou (met de bekende fontijnen, wat wel leuk was omdat ik ze herkende van m’n laatste jaar kunstbeschouwing/kunstgeschiedenis, toen kwam het voor in een (oefen?)examen) waren erg mooi.

Wat ook echt heel erg gaaf was, dat was de “Avenue des Champs Elysées”. Hier waren ook echt alle duren merken als Gucci, DC, Chanel ect.

We hebben nog 3 tassen gekocht van Parijs en morgen gaan we lekker winkelen in Lafayette. Daar hebben we ook echt heel veel zin in. Straks gaan we nog even uit eten, even kijken wat dat gaat worden.

De pluspunten zijn vandaag weer dat er zeker weer lekkere rosé op me stond te wachten toen we weer terug kwamen en dat je echt sjans hebt met 9 van de 10 Franse mannen (wat best wel hilarisch is soms). Jammer alleen dat ik echt heeeele zekere voeten heb! Oef!

Liefs,
Carolien