Mensen denken je te kennen op basis van slechts iets kleins, maar wanneer ken je iemand nou echt? Wat is nou eigenlijk jouw en mijn definitie van het woord "kennen". Van Dale schreef het volgende:
ken·nen (ov.ww.)
- 1 bekend, vertrouwd zijn met
- 2 door studie of oefening geleerd hebben
- 3 herkennen
Dan kijk ik nu voornamelijk even naar het eerste. "Bekend, vertrouwd zijn met", kan betrekking hebben tot hoe mensen mensen met elkaar om gaan. Ik ben vertrouwd met een bepaald persoon, maar ken ik dat persoon dan ook echt? Mijn definitie op het woord "kennen" ligt anders dan die van de Van Dale. Ik ken niemand door en door en niemand kent mij door en door. Mensen denken je te kennen en je denkt mensen te kennen, maar in veel gevallen zie je toch dat je iemand toch niet helemaal kent omdat hij/zij een actie doet waar jij niet op had gerekend. Iets wat je niet van diegene had verwacht.
Toch durf ik met trots te zeggen dat ik Eva, mijn beste vriendin, toch wel ontzettend goed ken. Ik durf danwel niet te zeggen dat ik haar door en door ken, omdat ik haar gedachtengangen ed niet weet. Wanneer je zegt dat je iemand kent, gooi je met grote woorden.
Niemand weet, niemand weet dat ik Repelsteeltje heet!
Liefs,
Carolien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten